რატომ ვაპროტესტებ გეგმას, როგორც ასეთს? ფორმალიზმის გამო! რადგან თანდათან ვხედავ, რომ გეგმის დაწერაში მთავარი აქცენტი კეთდება(უფრო სწორად გეგმების შემოწმებისას) ფორმალობაზე, რა და როგორ გვიწერია, როგორ არის დაწერილი მიზანი, რომელი დროის ზმნაა გამოყენებული მიზნის ფორმულირებისას, მიზნებში მხოლოდ მიზნებია ჩამოწერილი თუ ინდიკატორებიც, თუ ინდიკატორებიცაა ეს შეცდომაა, ფაზები სწორად არის გადანაწილებული თუ არა?
რა მნიშვნელობა აქვს ყოველივე ამას, და როგორ შეიძლება ამით განისაზღვროს როგორი იყო გაკვეთილი? მთავარია მე ზუსტად ვიცოდე რა მინდა ამ კონკრეტულ გაკვეთლზე გავაკეთო, როგორ გავაკეთო და რას მივაღწიო და ამას , როგორ დავწერ და საერთოდ დავწერ თუ არა, რა პრინციპული მნიშვნელობა აქვს ?
თუკი მიზანს ვაღწევ, ბავშვები, მუშაობენ, ჩემს სათქმელს ვაგებინებ, თავისას მახვედრებენ, ახალს სწავლობენ და რაც მთავარია! მოსწონთ ჩემი გაკვეთილი, ჩემი საგანი, რა მნიშვნელობა აქვს როგორი ფორმა აქვს გეგმას? გეგმის იდეა ფიქსად ქცევა ფორმალიზმის მაჩვენებელია და ფორმალიზმი შეიწირავს მთავარს -გაკვეთილს!!!!
Комментариев нет:
Отправить комментарий